Sjóferð með H.M.S. Ólínu Í.S.

 Sjóferð með H.M.S. Ólínu. Í.S.

Ég  hef ég sífellt verið að finna áhugaverð og uppbyggjandi áhugamál. Kanna nýja lendur sem gagnast manni á þroskabrautinni.Nú nýlega fór ég í sérlega skemmtilega sjóferð á H.M.S. Ólínu Í.S. en það er “Barkur” sem flaggar hentifána á Íslandi, en er gerður út frá Brussel. H.M.S. Ólína er komin til árana sinna en ber sig nokkuð vel. Barkurinn er málaður rauður, hann er með stórt perustefni, sem á sínum tíma hefur verið of stórt því það er farið að síga nokkuð, en haldið uppi með  tveim vönntum og híft upp með vantastrekkjurum. Skipið er nokkuð skrítið í laginu miðað við nútímaskip sem ganga núorðið fyrir grænmeti, en þetta gengur fyrir hamborgurum og pylsum. Það er breiðast um miðjuna og er með nokkuð mikinn skut en þar er staðsettur þyrlupallur. Fyrir neðan þyrlupallinn er pústið. Þegar siglt er á lensi slær fnyk frá pústinu upp á þilfarið. Þegar við lögðum frá var dúnalogn, en samt titraði "Barkurinn" stafna milli. Þegar um borð var komið hóf upp raust sína Hljóðgervill, og sagði að um borð í barkinn væri geðbilaðir óvelkomnir og myndu sveltir, enda væri það stefna skipafélagsins að vilja ekkert með svoleiðis fólk hafa , og alls ekki gamalmenni. Ef það héldi sér ekki saman yrði það samstundis sent á Litlahraun, eða Sogn. Ég ákvað að hafa hljótt um mig, enda var rödd hljóðgervilsinns hvöss málmkennd, og talaði í miklum frekjutón. Eins gott að þegja hugsaði ég. Við fórum í stutta sjóferð, eftir að ég hafði beðið sjóferðabæn fyrir H.M.S. Ólínu á minnþekkta kurteisa hátt. Það vakti athygli mína að þó það væri blankalogn valt dallurinn, og stampaði ógurlega. Eftir að hafa verið skipsstjóri í áratugi varð ég allt í einu sjóhræddur og bað um að H.M.S. Ólínu yrði snúið til hafnar. Hljóðgervillinn skammaði mig fyrir aumingjaskapinn og ég hundskaðist í land. Ég var áðan að kíkja á H.M.S. Ólínu.  Og viti menn.  Hún veltur enn og stampar við bryggjuna, í landfestunum. Merkilegt fyrirbæri þessi “Barkur”. 

Mörðurinn og Útgeðarmaðurinn

Einhvernvegin skynja ég það að Mörður Árnason sé mjög illa innrættur maður. Ég tel mig ítreka hafa séð það á umræðum á þingi. Heimskulegar yfirlýsingar um að Geir væri greiði gerður með ákæru benda einnig til þess að hann reiði vitið ekki í þverpokum. Ég hef sömu tilfinningu fyrir Birni Val Gíslasyni. Frændfólk Björns Vals aðstoðaði hann með að skrifa uppá skuldabréf fyrir hann, en  Björn Valur lét skuldina falla á frændfólk sitt, og lét bjóða húsið upp ofan af fimm manna fjölskyldu. Svo við tölum nú ekki um skammarlega framkomu á Alþingi, þar sem hann getur ekki unnt flokkssystkinum sínum þess að greiða atkvæði samkvæmt samvisku sinni. Ég spyrði þessa tvo saman.

Vill að kosið verði um forseta

Virðing Alþingis

Fyrir síðust kosningar vað mikið rætt um virðingu Alþingis, og hana þyrfti að hefja til vegs og virðingar, mikið var rætt um að Sjálfstæðismenn fengju ekki að kjósa samkvæmt samvisku sinni eins og þeim bæri samkvæmt eiðsvarinni yfirlýsingu. Hverjir höfðu þar hæðst. Það var t.d Ólína Þorvarðardóttir, Birgitta Jónsdóttir, Þráinn Bertelsson og Þór Saari. Þessir þingmenn hafa haft forgöngu um að draga virðingu Alþingis niður í svaðið, öðrum fremur. Það er svona fólk sem er lífsspursmál fyrir Íslenska þjóð að það verði ekki endurkjörið. Aldrei aftur. Þau hafa öll orðið sjálfu sér og Alþingi til háborinnar skammar. Hafi þetta fólk ævarandi skömm fyrir að veitast að þingmönnum stjórnarflokkana sem stóðu við heit sitt og fylgdu samvisku sinni en ekki Jóhönnu og Steingrími sem hafa hreðjartak á þingflokkunum.

Mikil og útbreidd óánægja

Hárrétt skýring hjá Gunnari Braga.

Ég tek undir hvert orð hjá Gunnari Braga. Gunnar Bragi er ein af fáum vonarstjörnum á Alþingi í dag.

„Skammist ykkar fyrir stjórnunarhætti ykkar“

Segir sá sem er heimaskítsmát.

Ég velti því fyrir mér hvað flokkur er að hugsa sem teflir fram manni eins og Björn Val. Er slíkt mannahrak í flokknum að það er ekki hægt að bjóða upp á eitthvað skárra. Ef svo er þá er V.G. dauðadæmt. Þetta er maður sem hefur mjög ljóta gjaldþrotaslóð á eftir sér sem hann hefur aldrei gert upp. Hann er ekki vel málifarinn, og fer því illa í ræðustól, hann er handbendi eins manns og því ósjálfstæður. Þeir sem hafa lesið pistlana hanns sjá að alla pennafærni skortir. Þegar þetta er skoðað, þá held ég að það að hann sé fylgdarsveinn Steingríms haldi honum í pólitíkinni, en ekki eigin verðleikar sem eru torfundnir.

Varasamt að tefla refskák

Skyldi Jóhanna standa við fyrri sannfæringu sína

Það verður fróðlegt að sjá, og mun segja mikla sögu um hana.

Ríkisstjórnin ekki í hættu

Skúli skilur ekki málið

Það kemur ekki á óvart að Skúli skilur ekki málið. Skúli er einnþeirra sem hefur enga burði til að sitja á Alþingi. Þessi játning hanns staðfestir það.

Alvarlegt pólitískt inngrip í réttarkerfið

Hræsnarinn og hótandinn

Þetta er óhuggulegasta par sem ég hef séð. Að horfa uppá þessa gömlu konu með varalit eins og gleðikona og skallagrínm, í allt of stórum jajafötum, ópressuðu hangandi utan á sér eykur ekki virðuleika Alþingis. Þó þau geti ekki verið eins og almennilegt fólk, er lámarkskrafa að þau séu sómasamlega til fara.

„Stórkostlega misráðið“ af Alþingi

Lítill kall

Lítill kall með litlar og ljótar hugsanir. Svona menn mega ekki vera á þingi. Burt með Þór Saari.

Birgitta hefur ekki aukið trú almennings á Alþingismönnum

Hreifingin varð sér til háborinnar skammar. Hvað er verið að gera með svona fólk á þing. Þetta eru hálfmenni, ef þau þá ná því.

Ekki aukið virðingu almennings